Modlitwa kojarzy się z jakimś wyizolowaniem, jak owa biblijna komórka w której należy się zamknąć, by porozmawiać z Ojcem. Niewątpliwie bycie sam na sam z Bogiem, wewnątrz siebie i zewnętrznej ciszy naokoło, jest czymś niezwykle budującym, lecz zdecydowana mniejszość z nas wierzących, ma powołanie do życia w klasztorze i to jeszcze kontemplacyjnym. Z artykułu o.Szymona, dla mnie wynika wartość tzw. aktów strzelistych, które praktykuję zresztą od wielu lat. W czasie kuszenia przez szatana, moim zdaniem niezwykle skutecznym jest, biblijne (a wspomniane w artykule) , "idź precz szatanie",lub " przez znak Krzyża wybaw nas, od nieprzyjaciół naszych Boże Nasz". Często wołam do Pana, za św. Różą z Limy " Jezus, Jezus, żeby Jezus był zawsze ze Mną". Gdy jadę samochodem, pociągiem i widzę z okien kościoły, wołam do Pana, "bądź pozdrowiony Panie w swojej oazie miłości i miłosierdzia".Gdy mijam Krzyż, na drodze i nie tylko, wołam w swoim sercu, "bądź pozdrowiony Panie w swoim znaku miłości i miłosierdzia". Gdy przechodzę koło szpitala w sposób szczególny polecam Panu, umierających, którzy w grzechu śmiertelnym konają. Dlaczego o tym piszę? Ponieważ uważam, że nie należy wstydzić się swojej wiary. A to co napisałem powyżej, to jakiś mały jej wycinek. Wiara dla wielu kojarzy się z bezmyślnością a to nieprawda. Wiara to coś, co nadaje życiu sens i smak.I nie ma znaczenie, kim jesteśmy społecznie i gdzie się znajdujemy, pośród świata.Każdy z nas wierzących, może za, św. Teresą wielka zawołać w głębi swej nieśmiertelnej duszy, "ja i Chrystus, stanowimy większość".

się tu i teraz. Naprawdę. Może jeszcze nie wlazłeś na sykomorę, jak pewien gość opisany w Piśmie,który się na wspomnianą sykomorę wdrapał, by zobaczyć przechodzącego Chrystusa, a Chrystus się, przed owym drzewem zatrzymał i...Ty Eddie jesteś w pobliżu, owej sykomory, ale inne drzewce i nie tylko, rozpraszają twoją zacną uwagę. Bo widzisz, gdybym rzeczywiście wzdychał ( jak piszesz) do przydrożnych krzyży i kapliczek, to miałbyś 100% rację,a ja byłbym poganinem. Krzyże stojące na rozstajach dróg i kapliczki, prowadzą mnie Eddie, do Boga Osobowego. Ty Eddie, też masz swoją sykomorę, tylko rozejrzyj się wokół.

Ja powodowany miłością bliźniego, zalecałbym jednak sykomorę a nie platana w temacie nań wchodzenia z powodów czysto praktycznych. Platan to potężne drzewo o śliskiej korze i wysokim pniu. Widziałem na południu Europy. Niewątpliwie na niego trudno wejść a jeszcze trudniej zejść - można spaść a szkoda by było. Wprawdzie jakbyś pan się uparł,( w temacie tego wejścia) to jakieś raki a może i czekan + lina asekuracyjna dla pana by się znalazły...... Zdecydowanie zalecam sykomorę. Niski gruby pień a jakbyś pan na tej sykomorze miał dłużej posiedzieć, to człowiek pożywić się może. Jest jeden problem techniczny. Do sykomory dość daleko, lecieć trzeba, koszty są. Dlatego pozostaje panu, poczciwa polska, wierzba. Do wyboru do koloru, łatwo wejść, bezpiecznie zejść. Czasem można z takiej wierzby wypatrzeć jaką kapliczkę, czy przydrożny Krzyż a tak sobie myślę, że to byłoby pomocne w temacie owych alimentów. Bo jednak zakładam, że syn porzucił ojca a nie odwrotnie.......a płacić nie chce.