wolnego od ekstremizmów-tak religijnego, jak i laickiego, Francja winna wybrać drogę radykalizmu ewangelicznego wg słów JP II: "nie ma wolności bez odpowiedzialności". Nie ma odpowiedzialności bez adekwatnego systemu wartości; nie ma adekwatnej wartości bez odniesienia do Boga. Wspólnota Taize, ruch L'Arche działajacy juz także poza Francją, coraz liczniejsze katolickie ruchy charyzmatyczne oraz trwajaca wciąż Tradycja reprezentowana m.in. przez katedrę w Chartres-te elementy pozwalają mieć nadzieję, że społeczeństwo francuskie taką równowagę w końcu złapie w duchu czasu ANNO DOMINI 2017

Widzę las minaretów w miastach francuskich, modlących się na placach muzułmanów, ateistów w obozach koncentracyjnych bądź na wygnaniu, ostatnich chrześcijan mordowanych w imię Allacha. To przyszłość owej laickiej Francji.

Wychodzi na to, że TP ze swoją koncepcją spychania własnej wiary do podziemia prześcignie niedługo nawet Francję. W rzeczy samej nie ma Was za co szanować. Nie umiecie odważnie eksponować swojej wiary i nadajecie się tylko do nadstawiania drugiego policzka. Dziś po latach patrzenia na politykę wstydu, w która daliście się wciągnąć patrząc jak słabe jest grono waszych zwolenników widzę, że pójdziecie drogą luteranizmu szwedzkiego. Donikąd. Nikomu nie będziecie potrzebni bo nie jesteście ani gorący ani zimni tylko letni To już wolę prostych wyznawców Rydza, są prości i prawdziwi. Błądzą i mylą się ale nie zastanawiają się nad tym "Co Pan chce mi przekazać gdy ktoś mnie bije" Kiedy znajomy który Was czyta dziś czyta Newsweeka wiem, że tak będzie. Sami, przez nikogo nieproszeni zdejmiecie krzyż by nie uraził kogoś kto jeszcze nie zdążył o tym pomyśleć To Wasza wina, że rząd dusz przejął Rydzyk to nie umieliście być zdecydowani i stać z wyprostowaną szyją. Nawet Różaniec do Granic Wam przeszkadzał Na pohybel Wam

W niemal wszystkich artykułach na temat sprawy krzyża we Francji pojawia się ten sam błąd. Chodzi o niewłaściwe rozumienie francuskiego określenia "lieu public". Nie jest to wcale owa "przestrzeń publiczna", o której pisze autor. Określenie "lieu public" w języku francuskim oznacza po prostu miejsce będące własnością państwa, lub jego lokalnych form, jakimi są samorządy. Wystarczy to sobie powiedzieć, by cała sprawa stała się nagle znacznie prostsza. Zgodnie z zasadą laickości nie wolno umieszczać symboli religijnych w miejscach publicznych w powyższym rozumieniu. Inaczej mówiąc, zgodnie z zasadą neutralności religijnej państwo zakazuje SOBIE umieszczania owych symboli U SIEBIE. I dlatego mer Ploërmel zamierza rozwiązać problem krzyża w bardzo prosty sposób: miasteczko sprzeda kawałek ziemi wokół pomnika prywatnemu inwestorowi, i wszystko będzie w porządku. Będzie to teren prywatny, pewnie w jakiś symboliczny sposób oznaczony jako taki, i państwo nie będzie się mieszać do tego, co tam będzie stało. Tomasz Siemieński

.