Reklama

Ładowanie...

Pisarka i reporterka związana z „Życiem Warszawy”, „Polityką” i „Gazetą Wyborczą”, a od grudnia 2020 r. felietonistka „Tygodnika Powszechnego”. Laureatka wielu nagród, odznaczona Orderem Ecce Homo za „popularyzację uniwersalnych wartości moralnych”, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, oraz złotym medalem Zasłużona Kulturze Gloria Artis.

Autorka słynnego wywiadu z Markiem Edelmanem „Zdążyć przed Panem Bogiem” (1977) oraz licznych reportaży, które wydano jako „Trudności ze wstawaniem” (1990), „Taniec na cudzym weselu” (1994), „Dowody na istnienie” (1996), „Tam już nie ma żadnej rzeki” (1998), „To ty jesteś Daniel” (2001), „Żal” (2007), „Biała Maria” (2011). Autorka dwóch minipowieści „Okna” (opisującej czasy stanu wojennego i procesu o zabójstwo Grzegorza Przemyka) i „Sublokatorka” (historia dwóch kobiet: Żydówki Marty i Polki Marii, rozgrywająca się od II wojny do lat 1980). Ukazały się również jej reportaże książkowe: „Wyjątkowo długa linia” (2004), „Król Kier znów na wylocie” (2006), „Różowe strusie pióra” (2009), a ostatnio książka „Synapsy Marii H.” (2020) oraz zbiór tekstów „Smutek ryb” (2020) wydawanych w „Wiadomościach Wędkarskich”, dla których Krall pisała po odejściu z „Polityki”. Przez kilka lat związana z zespołem filmowym TOR, jej teksty były podstawą scenariuszy filmowych, m.in. Krzysztofa Kieślowskiego.

Fot. dekalogwartosci.com / Andrzej Wiktor

Artykuły

28.02.2022
Zaraz otworzą się drzwi i oni wejdą. Żeby schwytać, zetrzeć mnie z powierzchni ziemi.
14.02.2022
Czesław B. ma za złe Adolfowi Loosowi, że Dom nadawał się do życia jednej rodziny, do niczego więcej.
31.01.2022
I. Narty Hanuš, kolega reporter, szukał socjalisty. Kręcił film – socjaliści w obozie – i przyszedł mu do głowy były polski premier. Wiedział o nim niejedno. Nawet o ręce wiedział, którą...
17.01.2022
Nie była to trudna góra, ale i łatwa nie była. Minęła puste pastwiska, strome moreny, granie, skały, lodowiec, znowu moreny, liny wbite w lód – poręczówki… Zrezygnował Piotrek, miał...
27.12.2021
Zobaczyłam ją w windzie, przytrzymała drzwi, żebym mogła wejść. W windzie stoi się blisko siebie. Widziałam jej ciemne włosy upięte w niedbały kok, niebieskie oczy umalowane czarną,...
06.12.2021
Rysunek Ma uważne oczy, włosy ufarbowane na ciemny kasztan i lekki uśmiech koło ust, uśmieszek raczej. Rysowała Amanda, jej wnuczka. Rysunek jest niedokończony, bo nie chciało jej się...
22.11.2021
Miał piętnaście lat. Przymierzył mundur starszego sierżanta, sierżant był ojcem Stefcia, najlepszego kolegi. Stefcio też nałożył mundur. Na Stefcia był za krótki, na niego za długi....
08.11.2021
Aktor Jan D. gra żydowskie dziecko polskich rodziców. Polacy uratowali go, syn nie wiedział o niczym, nadchodzi czas, gdy wyznają prawdę. Najpierw tłumaczą, co to jest Żyd. To jest, synuś,...
25.10.2021
Tramwaj Spytał, czy może mnie odprowadzić. (W Łazienkach, w stronę Agrykoli). Wiedziałam – zaraz mi coś opowie. Jak ktoś odprowadza mnie albo odwozi, to żeby historię opowiedzieć,...
11.10.2021
Przysyła mi „Washington Post” z Davidem Milibandem, dawnym ministrem brytyjskim. Jeszcze go nie przeczytała. Zaczęła czytać, ale przerwała, bo zawstydziła się.

Strony