Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Jego wystąpienie nastąpiło jednak w dobrym momencie – po kryzysie wywołanym słowami, które padły na niedawnej konferencji w siedzibie Episkopatu podczas prezentacji danych statystycznych na temat przypadków wykorzystania seksualnego małoletnich przez duchownych. W trakcie nabożeństwa pokutnego 29 marca w łódzkiej katedrze abp Grzegorz Ryś przeprosił ofiary. Ujawnił też skalę zjawiska w łódzkim Kościele od 1990 r.: czterech sprawców i 10 ofiar poniżej 18. roku życia oraz cztery osoby, „które przeżyły molestowanie na granicy życia dorosłego, tuż po uzyskaniu pełnoletności”.
Zapamiętane zapewne zostaną dwie rzeczy: obraz klęczącego arcybiskupa wraz z biskupami pomocniczymi i najbliższymi współpracownikami z kurii podczas odtwarzania świadectwa ofiary molestowania oraz podkreślenie współodpowiedzialności wszystkich księży.
W rozmowie z KAI abp Ryś wyjaśniał, że odruch księży jest taki: „sprawca zrobił także mnie krzywdę”, gdy tymczasem myślenie powinno być takie: „co zaniedbałem?”. Metropolita łódzki za główne remedium uważa położenie nacisku na budowanie dojrzałej wspólnoty wśród księży.
Pytanie tylko, jak budować taką wspólnotę, nie powiększając jednocześnie mentalności klerykalnej w Kościele. ©℗
