Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
W niedzielę 24 lipca w całym Kościele obchodzony będzie II Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych. Podobnie jak w zeszłym roku, Penitencjaria Apostolska udzieliła na ten dzień przywileju odpustu zupełnego. Można będzie go uzyskać na trzy sposoby: każdy pod zwykłymi warunkami (spowiedź, komunia i modlitwa w intencjach papieskich oraz uczestnictwo w liturgii sprawowanej z okazji tego dnia); chorzy przez łączenie się duchowo z papieżem i ofiarowując w tym dniu swoje cierpienie; każdy przez odwiedzenie – osobiste bądź wirtualne – starszych osób będących w potrzebie (np. chorych, opuszczonych, niepełnosprawnych).
Łącząc z tym dniem przywilej odpustu zupełnego Franciszek podkreśla wagę, jaką przywiązuje do ustanowionego w zeszłym roku święta. Kulturowa i społeczna marginalizacja osób starszych to jeden z najważniejszych tematów tego pontyfikatu. Papież mówi o tym w rozpoczętym pod koniec lutego cyklu środowych katechez, stawiając ten temat obok problemu migracji. Diagnoza jest brutalna: „W kulturze odrzucenia osoby starsze stają się materiałem odpadowym”. A z powodu długowieczności zmienia się proporcja pokoleń. Franciszek mówi: „Nigdy wcześniej w dziejach ludzkości nie było nas tak wielu”. Dostrzega w starości głęboki sens: porównuje najstarsze pokolenie do korzeni, którymi w drzewie życia płyną soki mądrości i doświadczenia do kwiatów i owoców symbolizujących młodość. By ta twórcza wymiana mogła się dokonywać, młodzi i starzy powinni ze sobą rozmawiać. „Gdy dziadkowie zamkną się w swoich melancholiach, ludzie młodzi jeszcze bardziej zwrócą się ku swoim smartfonom”.
Jeśli hasłem tego pontyfikatu jest wyjście na peryferie Kościoła, to osoby starsze znajdują się na specyficznych peryferiach – często bardzo bliskich, bo rodzinnych. ©℗
