Artykuły na temat: Eliza Kącka

Napisz, że wszystko jest dobrze, Pingwinie. O książce „Wczoraj byłaś zła na zielono” Elizy Kąckiej

Agata Okońska
„Wczoraj byłaś zła na zielono” Elizy Kąckiej to autobiograficzna opowieść o stawaniu się matką dziecka w spektrum autyzmu. Ale też czerpiąca z literackiej…
/

Kącka: Odszkodowanie kręgosłupa

Eliza Kącka
Autobus 116, dwie trzydziestoletnie, jedna z wózkiem. „twój był na marszu?”. wózkowa: „był. ktoś musi”.

Eliza Kącka: Kim jest Cielc?

Eliza Kącka
W pociągu, mijamy Świebodzin. maluch w szybę: „mamaaa, a co to jest?”. „nie co, tylko kto. to Pan Jezus”. „dlaczego taki olbrzymi?”.
/

Lektor: „Gdzie nieistniejący i zmarli mogą z nami rozmawiać"

Lektor
To powrót do literackiego portretu, do jednostki w jej niepowtarzalności.
/

Kącka: Pani tu postoi

Eliza Kącka
Skwer Chorwacki. „tu pani siedzi, tam wolne, chodź!” – przy mojej ławce zatrzymują się drobna starsza i dorosły zwalisty z białą laską. oczy bezradnie zezujące…

Eliza Kącka: Inne akty polski

Eliza Kącka
tramwaj, dwóch w wieku studenckim. na cały głos, więc pilnie rejestruję: „byłem w Berlinie, u ciotki. z matką”. „co tam robiłeś z matką?!”. „tylko spałem…
/

Słowacki jest mniejszy niż Mickiewicz. Felieton Elizy Kąckiej

Eliza Kącka
„»Kordian«. tego nie ogarniam”. „streszczaj”. „gostek lubi podróże, kobiety, ma coś z papieżem”. „szok”. „potem skacze z jakiejś góry i leci zabić cara”. „…
/

Kącka: Grupa modlitewna „gawiedź”

Eliza Kącka
Dwie starsze w 501: „ja się boję, że mój syn się zamknął”. „nie rozmawia z panią?”. „to nie to, pani Małgosiu, on się duchowo odciął”. „aaa, duchowo, to trzeba…
Wisława Szymborska / JOANNA RUSINEK

Uparcie zadawane pytanie „Dlaczego?” wystrzeliło Szymborską w kosmos. Polećmy tam za nią

Eliza Kącka
Pyta się z niepewności – i pyta się dla pewności. Z niewiedzy – i ze sceptycyzmu. Z bezradności zatem – i z nadmiaru świadomości.
Eliza Kącka / fot. Mirosław Kaźmierczak

Własny pokój: Eliza Kącka

Katarzyna Kubisiowska, Eliza Kącka
Eliza Kącka, pisarka i badaczka literatury: „W ilu na raz rzeczach można być? – tutaj się zaczyna z jednej strony bogactwo, jakaś forma pełni, ale tak człowiek…